kendini saklayan günün, gece ortası
furuğ çıkageliyor
iki fincan koşuyor tepsiye
çay mı, papatya mı?
cebinden çıkardığı iğde yaprağını uzatıp
dilinin şerbetiyle;
“şiire ve kalbe iyi gelir! ” diyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta