Füruat Şiiri - Kazım Baran Yılmaz

ad verip ahşabında kurt bilindiğim kapı
an deyip sırrına çizgi olduğum surat
ben veya hiç açılmayacak olanı çalıp durmanın
belki de yekunundan artan küsurat
adıma kendimden bir sonraki adımda
bir tabiat olayında rastladım
dedim bu zerk
ilkler arasında füruat

saydım ki yedi gök bir yerde mülkü olmazmış kul olanın
bozuk bir pusula, ödünç bir şartla
tarafını bulmaya çalışanmış insan

sandım ki renklerden bir beyaz bir siyahmış esas olan
sahih bir doğruya, eğri bir yolla
uydurmasıymış insanın dünya

anladığımda adımı kendimden önceki bir anımda
dirlik bildiğim bir dağınıklıktan topladım
dedim bu dingin tufan
felaketler arasında kabahat

bir daha hiç çalmadım açılmayanı.