Furkan Küçükekinci, Doğma büyüme Antalya ama Yaşamını İstanbul’da devam ettirmekte. 2018’de ilk kitabı olan Gül Kokan Kadın’ı çıkartmıştır. Ardından 2020’de Kaçak Baharım adlı kitabı çıkarttı. Ve son kitabı olan Ahir Saf-Derun eserini 2023 yılında çıkarmıştır. Bu yolda çok zahmet çeken Furkan, ilk kitabı satılmayınca yaz mevsiminin ortasında kitaplarını 2 çantaya doldurup sokak sokak satmaya çalıştığı gözler önünde bu yüzden herkese aşılamak istediği tek konu var “kadere inanın ve hedeflerinizde daima ısrarcı olun”
Vedalaşırken çocukluğumla gitme diyemedim.
Çöktüm yere tuttum omuzlarından.
Hafifçe gülümsedi. Olabildiğince latife, katabildiğince kadife bir sıcaklıkla.
Ona dedim ki, dik duracaksın!
Pes etmeyeceksin.
Lakin başından neler geçeceğini söylemedim.
Hiçbir zaman bilemeyecekler ki yüreğimi kaplayan dumanın, kül tablam da dağ olmuş izmaritten olduğunu. Bir tren gibi geçti biri içinden demeyecekler. Molasız yolculuklara zorlandığımı kimse hiç kimse bilmeyecek. Çık aklımdan. Ne olursun çık. Kenan’ı cennet belletip, Yusuf gibi kör bir kuyuya hapsetme. Ya da Züleyha gibi inandığım, sığındığım her şeyden, kendimden, senden yani hayattan vazgeçirme. Bu kaçıncı yok oluşum kaçıncı vurgunum. Senden duyduğum her cümleye, İsa’nın çarmığına son tebessümü gibi inanmışken, İbrahim gibi ateşlerde kül eyleme…
"Ben neden yalnızım?" diye sorarsan,
Yalnızlık cevap verir sessizce,
Kendini sevmeden kimseyi sevemezsin.
Kendine sarıl önce,
Kendi yaralarını öp,
Ve sonra bırak umut işlesin o çatlaklardan içeri.
Duvarları şarap kızılı bir evin en mahremi odasında bul kendini. Bırak camdan süzen ışık tunca döndürsün yüreğini. Sonra Bir şarkıda bul kendini
En güzel nakaratında eşsiz düşlere dal. Bir sınırın olsun elbet. Bu sefer düşme. Verip de alamadığın onca sevabına, günah ekleme. Sus! lal olsun dilin. Bırak çürük bir vişne kokusu sarsın nefesini.
Bitmek bilmeyen umudun.
Umudun içerisinde kaybolmaktan korkma.
Umut insana başarma isteği verir.
Anlatsam anlayacak gibiydin oysa. Ben yanılmışım. Her zamanki ben işte. Bir kez daha aldanmışım.
Yüz üstü bırakıp da gidişin. Doğru ya, her gittiğinde hiç gitmemişsin gibi dönmeye ve bitmemiş gibi sevilmeye doymamıştın.
Söyle hangi hükmün kaçıncı idamı bu .
Halbuki sana verdiğim değer müebbetlikti.
Sen nefsi müdafaa ile defettin beni.
Lakin, ben ellerim kelepçeli, hala sana mahkûm bir herifim. Bileklerimi keser öyle vazgeçerim kendimden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!