Çok istiyorum evin önünde yatan akşama kadar uyuyan bir kedi olmak
İstediği kadar uyuyan istediği kadar yiyen,
Sokakları istediği gibi gezen bir köpek olmak
İstediğine kendini sevdiren, istediğiyle oynayan
Bir kaplumbağa olmak istiyorum, evini sırtında taşıyan
Yaşanmış onca yıl var ardımda
Saysam iki elimin parmaklarından fazla
Ve şimdi bir yıl daha bırakıyorum ardıma
Önceden de böyleydin.
Hep ıslatırdın yanaklarımı.
Değişmişsin,
Sebepsiz başladın bu sefer.
Yolun bir başka olmuş,
Ucu da belli değil başı da.
Cız eder insanın içi bir bakışıyla
Eşsiz bir mücevher gibi parıldar gözleri
Resimler yalan söyler, kalbin gerçeği
En büyük yalan da budur söylenen
Nedensiz, anlamsız sözlere.
Hiçbir diyar görmedim ki İrem’den daha perişan olsun
Zor gördü mü ağlayan, sızlayan bu insanlar
Merhametten bile yoksun kalmış sen olmadan.
Uçmayı öğren demişler bir kuşa konmasını bilmeden
Hani her savaşta mazlumun elinden tutanlar var ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!