seni anlatmak için defterimi kullanmaktan bıktım gayrı
seni sevmekten bıktım gayrı
hayalinle yaşıyorum
görün bi kere şu morarmış gözlerime
görün bir kere şu sararmış yüzüme
sarı saçlarınla uyanayım yeni güne
O geceyi hiç bitmeyecekmiş sandım
Söz vermiştin bana tutmadın
Yarıda bıraktı bizi
Kalakaldım öylece bıraktın bizi
Hiç mi kararmadı için
ömür törpüm oldun mutlu musun
hayallerimi bi fanusa koyar mısın
bana gülmüştün bir kere
ne kadar zoruma gitti anlar mısın
anlamazsın
şiirlerimi okumazsın
kalbimi yaktı ciğerimdeki kozlar
birleştiler süveydamla
bir bıçakla deldiler ruhumun suskunluğunu
bir közle alev aldı umuda talim kuşlar
şahidim olsun sağ kolumdaki çizikler
şahidim olsun dolu küllükler
parçalamak istiyorum insanları
özellikle de babamı
bedenime yaptığı şeyler yetmezmiş gibi
ruhumu parçalıyor günden güne
ve ben deliriyorum
evet evet yanlış duymadınız
parçalıyorum kendimi bu zamanlar
ölüme koşuyorum
çıkamadığım yokuşlarda yüzünü görüyorum
gülüyorsun uzaklardan bana
sanki gel dermişçesine
baş ağrıma deva olmana ramak kala
yazmıyordum uzun süredir
yazamıyordum
sana kavuşma umuduyla yanıp uçuyordum
kül olmuştum yollarında
sana baktığım her dakka için parçalanıyordu
sana yazdığım her mısrada içim ağlıyordu
Yalnızım nedense görmez kimse beni
Hayaletim belki hissedemiyorum kendimi
Dökülmüyor ağzımdan kelimeler
Dudaklarım kilitli sanki
Yalnızım nedense
Konuşamadım seninle
Soğuk bir havada
Seni düşünerek, senle hayallerimde
Raksederek ısıttım içimi
Senle tekrar ayrılacağımı bilsem
Seve seve yine birlikte olur
Gülümsemene aşık olurum
bir vuslat uğruna
sağ koluma yeni izler eklendi
dilimde döndürdüğüm jiletle üstelik
bir duaydı aslında bu
duayen de olsa tanıttım sizlere kendimi
akan kan sadece şafağı rahmetli ediyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!