Arkadan vurdu Mezopotamya piçi yine.
Ağlar şehidimin çocuğu ‘’Babacım!’’ diye.
Ölmek zorunda mı her zaman benim Mehmet’im?
Vatan uğruna kaldı artık oğlun yetim.
Yaksak arkasından ne yazar o kadar ağıt,
Gözlerim buz kesti gözlerinde, anlamadın.
Aşkımı saldım her yana da sen bulamadın.
Düştü gözyaşlarım yere de, sen tutamadın.
Gece gündüz oldu da, sen benim olamadın.
Aşkından kurtulamadım bedenim ah ü zâr.
...
Sardı etrafı aşkının sönmez ateşi
Olmuşum sefil Dünya’da aşkının keşi
Güzel didarının var mı Dünya’da eşi?
Güneşim, sonsuz ilhamımsın, ayparamsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!