Furkan'ıma... Şiiri - Halil Gülşen

Sessizliğin ilacıdır
Konuşkandır, şakacıdır;
Evimizin baş tacıdır,
Neşe katar benim oğlum.

Israr eder, çok çabalar,
Erken yatar, çabuk dalar.
Çeşit çeşit arabalar,
Caka satar benim oğlum.

Kabullenmez kabahati,
Renkli geçer her saati.
Çok da sever seyahati,
Nöbet tutar benim oğlum.

Apartmanda gürdür sesi,
Bazen bıktırır herkesi.
Çabucak söner öfkesi,
Şehre yeter benim oğlum.

Bitirdi altı yaşını,
Görmek gerek telâşını.
Unutmaz arkadaşını,
Mektup atar benim oğlum.

Yemek yemez doya doya,
Sorulursa toktur güya.
Zaafı var dondurmaya,
Yalar, yutar benim oğlum.

Korkmaz tembihten, azardan.
Uzak olsun ah-u zardan.
Allah korusun nazardan,
Göze batar benim oğlum.

Asil bir pehlivandır o.
Candan özge, bir candır o,
Anlı şanlı Furkan’dır o,
Sevgi tüter benim oğlum!

Halil GÜLŞEN