Ağlama şu kısacık hayatta,
Değmez beş para etmez dünyaya,
Ağlama boşa gözyaşların,
Şu koca Dünya kısacık aslında.
Git kurtar geleceğini,
Ailemizde yeni bir üye var artık,
Herkes oldu ona tanık,
Oda bizden artık.
Adı Rümeysa oldu artık,
Gözlerinde bir parıltı,
Annem;
Saçını süpürge etmiş yuvası için,
Endişe etmiş çocukları için,
Tek prensesim annem.
O bir anacan,
Bir çocuk gördüm rüyamda,
Ağlamış bes belli,
Geliyordu üzerime,
Yalvaracak çok belli.
Bu çocuk kimdi,
Babam;
Ailesi için ne terler aktı onun anlından,
Çocukları için ne kadar yoruldu o beyin,
O alın o beyin tek kişinin,
Evimizin direyi babam.
İşte yine geldi İlkbahar,
Bahçelerde çiçekler açar,
Her yer mis gibi kokar.
En güzel mevsim İlkbahar,
Her yer mis gibi kokar,
Dünya ne garip arkadaş,
Dostum dediğin vuruyor arkandan,
Düşmüyor yakandan be arkadaş,
Paran olunca yanında,
Olamayınca yakanda.
Cellat vuracakken başını,
Son sözünü sorar sana,
Mantıklı birşey söyle,
Şaşıp kalsın orda öyle.
Son söz iyi olacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!