1999 model şair
Umudun ve mutluluğun adı olursa dünyada
Eğer dünyada hakikaten mutluluk varsa
O zaman tüm inançsızlıklar bana haya
Mutluluk iki ufak el, gerisi yalan bana
91 saat sonra geldi, Hamd olsun Rabba
Bir isim verilecekse dünyadaki mutluluğa
Bilâkis geceleri düşünürüm seni.
Tüm şehir uyurken, gökyüzü kararınca.
Sen uykunun en tatlı yerinde iken,
Ben sabahlara kadar seni düşünürüm.
Nice yıldızlara anlatırım seni.
Sokak kaldırımlarına, gece lambalarına.
Ayrılığa rabıta olan hazan gecelerinde
Akrep ve yelkovan yeni bir günü başlatmaya yakınlaştığı vakit
Yazı bitirmeye meyilli olan meltem rüzgarlarında
Bir yudum çay ile ellerimi ısıtmaya niyet ettiğim an
Beynimde, izdiham ettiğin gençliğimi düşünürken
Kalbimde, varlığını hissettiğim anda unuttuğum acılar ile seni düşünüyorum.
Radyoda çalan müziğin güftesinden aklıma gelen kelimeleri mırıldanarak,
içime oturan burukluk ile kanlı bıçaklı kavgaya tutuşmuşken,
Bugünün nasıl geçtiğini, yarının nasıl olacağını bilmeden,
Okurken bitap düştüğüm şiirlerin şairi bizzat ben iken,
Hatırladıklarım ve unuttuklarım ile yüzleşirken,
Ve tüm bu bedbaht kaos ortamından bir müddet zaman yaratıp,
Bence her şey yerli yerinde
Râb, tabiat, insanoğlunu, yeryüzü ve gökyüzü
Toprak tavda...
Renklerin cümbüşü karıştı bu çağa
Harmandır bu telașın gölgesi
Ve şu vakit aheste ilerler güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!