Yüzün sonbahar geceleri gibi,
Yağmurlar ıslatıyor saçlarını,
Fırtınalar dolmuş gözlerine, üşüyorsun,
Tarumar olmuşsun ağlıyorsun,
Gökyüzünden düşen gözlerin,
Ağlıyor, üşüyor, yalnız kalmış,
Sokaklar şahit oldu gökyüzünü devirdim.
Gece karanlığı gelip içime yerleştiğin de,
Gecelerin ıssız seslerinden korkardım,
Kaçardım yalnızlığa doğru kaybolurdum,
Kendimi bir yalnızlık şiirinde bulurdum.
Yüzünü kapalı havalar gibi görmeye
başladım ayrıldıktan sonra.
Ve hala seni seviyorum, sevdikçe seni
ağlıyorum kapalı havalarda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!