Üşüyorum anne…
Verdiğin kazakta yetmiyor ısıtmaya
Dışarıda yılın ilk karı yağıyor
Delice bir rüzgar gürültüyle umutlarıma esiyor
Gece saat dörde dayanıyor,
Ve gönlüm pencere önünde şiir yazmayı,yatmaya yeğliyor.
Evet beyaz kağıt;
Süslü cümleler kurmayacagım bugün sana…
İçimde yuttuğum sigara dumanları
Koskoca çöl ortasında gibi yalnızlığım
Ve camda yansımam;
Hasat zamanı gelmiş,
Ah kahpe gece…
Ah kahpe bulutlar…
Ah kahpe dolunay…
Kusura bakmayın bu gece sizden nefret ediyorum
Hiç aydınlatma bu geceyi dolunay!
Işığınla gündüz yapsanda etrafı
Sarılsan bana...
Sonra gökyüzüne uçsam,
Bir o buluta bir bu buluta konsam
Yağmur taneleri çarpsa bedenime
Üşüsem,titresem
Dönsem gelsem alsan beni kollarına
Yağmurun çocuğuyum ben
En güzel ve sadık dostumdur benim
Yine buluştuk kadim dostum
Yanan yüreklerin en güzel söndürücüsüsün sen
El ver en samimi dostum,dostuna
İhtiyacı var baya sana
Sen ey yasaklanmış yanım
Ben bir cezaeviysem
Sen içeri ışık giren tek penceresin
Ben eğer bir ağaçsam
Sen toprağı deşen en sağlam kökümsün
Ben umutsuzum
Ay gözükmüyor yine anne
Dışarda siyaset safsataları
Motor korna sesleri..
Sessizliğimi ürpertiyor..
Kopuyor bir çığlık içimde
Sanki ay alçalmak istiyor..
Yine taşıyorum damla damla
Bir şiir istiyorum beni kendine çağıran
Bir şarkı ; davet eden uzağa
Bir umut ; oradan oraya
Bekliyorum pervasızca bir yol ayrımında
Güneşle saklambaç oynuyoruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!