Fundano Şiiri - Ahmet Bahadır Üge

Birini kendince sevmek de güzelmiş.
Sesini montajlıyorsun yüreğinde.
Yokluğunda, seni sevdiğini söyletiyorsun sesine.

Kendi dünyasında, kendi dertlerini yaşıyor da sana söylemiyor.
Ama sen bunu biliyor, izliyor böyle de seviyorsun.
Beyaz teni,
yollara bakan gözleri,
Bir şey tutan eli sende olsun istiyorsun.

Yabancı birisin halbuki.
Yoksun önceki hayatında.
Basıyorsun küfrü.

Her gün karşılaştığı trafik lambası,
Selam verdiği komşusu,
Bir paket sigara aldığı esnafı,
Sigarayı çektiği ciğeri olmak istiyorsun.
Bilmese de olur seni,
razı geliyorsun.

Öyle bir istiyorsun ki onu.
"Hayat bir kere senin istediğin gibi olsa nasıl olsun?" Diye sorsalar.
İsmini mırıldanırcasına iç çeker oluyorsun.
O hayat;
Onun soluduğu,
Onun özlediği,
Onun üzüldüğü,
Onun korktuğu,
Onun sevdiği,
Onun yalnızlığı gibi.