Soysuz bir düşten,
sinsi gülüşlerden dem vurur,
asası kahır ağacından budanan ömrüm.
Düş müyüm ben?
Hiç mi bakamadın acıya bulanmış yazgıma?
Hiç mi görmedin alnımdaki derin yazıyı? ...
Bir aldanışın şiiri bu…
Kalemin mürekkebine söz geçiremeyeceğinden,
Kelamın eğilip büküleceğinden,
Ama en çok da aldananın bir harabeye döneceğinden korktuğu..
İlk yardımı kime yapmalı?
Kehanetler, büyüler bağlamadı gönlümü,
hiçbir zincir kırılmamak için yormadı kendini,
bu kolay kabulleniş aşk için mi?
Söz veren diller hangi vebale teslim eder yeminlerini
Film başa sararken kefil olur mu, geçerken uğrayan aşk bırakıp gitmeyeceğine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!