Belki de
gökyüzüne yazılmış şiirlerdir bulutlar
ve sevgilinin kokusunu
özlemiş yüreklere
yağmurlarında taşırlar...
Belki de günün birinde
bir şiirin en coşkun dizesinde karşılaşırız seninle...
Bırakıp kendimizi mavi bir sevdaya,
başka zamanların umutlarından çalarız.
İşleriz suretimizi bulutların sırrına,
lodos değmiş saçlara ılık yağmurlarla yağarız.
Tozlanmış yalnızlıkların sayfalarında ürkek adımlarla gezerken
Durup, aynı göğe baktık.
Tüm sıfatlarını soydum üzerinden senin,
Güneşin gülüşünde
Ayın gümüşünde
Yağmurun düşünde
Ben, sen'li ne çok yalnızlıktan geçtim bilemezsin.
Ve dilimde kırılan ne çok sözcük heba ettim.
Sen'li düşlerde,
ne gülümsemeler kondurdum iki yanağımın ortasına,
uçurtmalar uçurdum kafesine sığmayan sol yanımda.
Açılan her yarayı kapattım ben,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!