Hüznü yürekte dokuyan önce kadındı
Ellerinde anahtarsız bir kelepçe vardı.
Gülümserdi inatla soldurmadan umudunu
Yalnız değildi aslında, biliyordu bunu
Susarak direnmeyi denedi ölümüne
Çözüm sandı yaşamındaki kördüğümlere
Savurdu saçlarını tel tel ayrıldı ayrılıklar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
