Alnında ter tanecikleri tomurcuk, tomurcuk. Gece lambasının loş ışığında yastığına yayılan kumral saçlarının üzerinde gizemli gölgeler geziniyor.
Mışıl mışıl uyuyorsun, tavandaki gölgelerin gizeminde masada vazodaki dünden kalan o kıpkırmızı güller diriliğini koruyor.
Büşra senin titizliğini bildiğinden çiçeğin suyunu sık, sık değiştiriyor.
Sahi kim getirmişti gülleri, tabii ki o müşfik çirkin adam; çirkin ama sempatik doktor Yalçın.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta