Bir dönemeçtir unutmak,ağırlaştırır insanı..
Sersemletir.
Nerde neyi yapacağını.ne zaman neyi diyeceğini
Unutturur..
Tam akciğerinin altında yanar ateşi,közler içini,
Ateşle sınavın olur,tıpkı altın gibi..değerin aynıdır..
Başaramazsan,dışında için gibi közdür.
Gören anlar,sana ağlar..mezar gibisindir..
Başarmakta vardır elbet,ama belkidir..başarırsan,
Görüntün değişir,duman rengi olur,kararırsın,yoktur bakışın..
Ama başarmışsındır,artık altından da pahalısındır..
Duyuların közde erimiş,dışına taşmış,senide kaplamıştır..
Elin kolun boş,kalsanda sevgi sağnağında,akar gider üzerinden,
Neredeyse yüreğin,sende,aklında,fikrinde,ezilmişliğinde..
Oradadır..
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 1.11.2007 10:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet unutabilir insan zaman dır en güzel ilaç unutmaya.. ancak unuturken birde bakarki rengi füme olmuş.. aslında unutamamış..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!