Fulya Gökçek Şiirleri - Şair Fulya Gökçek

Sallandı yine içimdeki
Çocuk, o garip salıncakta
Evet şimdi gökyüzüne doğru yükseliyordu;
İçimde
içi ürpererek
Ve ayaklarını kırarak

Keşke gözlerini tekrar görmeseydim,
Unutmuştu biliyormusun yüzünü yüreğim
Acını değil ama
Yüzün gitmiş gözlerimin önünden
Sizin kapının önünden her geçişimde heyecanlanırdım
Bir an çıkıverir mi acaba diye

Hey sen…
Evet evet sen…
Üzerinde siyah gri çizgili olan kazaklı bey size diyorum…
Buyurun der…
Bu sizden düştü
Çok dalgın yürüyorsunuz fark etmediniz.

sevgi böle bir şey olsa gerek,ver ama karşılık bekleme
bende seni öle seviyorum
durmadan büyüyorsun
saflığın
şefkatin
içimdeki her şeyin önüne geçiyor

Ne fallar baktım senin için
Hep o karo beşlisi kaldı
Açılmadı
İnanma derlerdi fallara
Bende öle dedim
Saçmalık ama

garipti sevda…
özlem…
koku…
hasret…
zaman…
ayrılık…

Öyle garip kaldım ki bu diyarlarda
Ne arayan var ne soran
Derdim mi var
Hastamıyım
Bir Allahın kuluda dönüp sormuyor
Ne işim var benim burada anne

Bugün yirmiyedi aralık ikibinaltı çarşamba
Saat onüç yirmiyediyi gösteriyor
İnternetim bağlantısı koptu
Her zaman çalan power fm sustu
Artık geveze yoktu
Bu akşam by je yide dinleyemeyecektim

çok yalnızım çok
gece uykularım kaçıyor
rüyalarımda birileri beni öldürmek için savaş veriyor
hep beyazlar içinde yerde yatıyorum
ama hiçbir yerimde kan izi yok
o karanlıkların içinde tam biri beni kurtarmak için