Ey Sevgili
Ömrümü adadım yeşil gözlerine
İstemem bir gün bile üzülme
Ben senden gidiyorum sevgili
Veda değil
İçten bir hoşca kalış belki
Sevdamıza yakışır bir son olmalı
Tüm aşklar onurlu yaşanmalı
Veda’nında bir asaleti olmalı
Hayatın rengi
gri mavi
olsa da içinde pembesi
görebilen göz
keyif alan yürek gerekli
Kırıldı kelimeler
Kıymık kıymık batıyor
cümle kelimenin yasıyla ağlıyor
Kalem tutan eller
Nişan alıyor
vuruldukça vuruyor
Bana aşktan bahsetme
Bilmiyorsun anladım
Ben hep kendimi kandırıyorum
sonra yine yakalanıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!