Fukara İle Ukâlâ Şiiri - Mehmet Şahan

FUKARA İLE UKÂLÂ

“Akıl fukara olunca, dil de ukala olurmuş!”

Atalar her sözü ölçerek söyler,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”
Ağızdaki cüzü seçerek söyler,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

Aklı ermeyince el vermez olur,
Yeri gelmeyince bel vermez olur!
Seri bilmeyince gül vermez olur,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

Akıldır dillere sözü bildiren,
Açılan güllere gözü bildiren!
Aşık gönüllere özü bildiren,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

Fikrederse elin artısı olmaz,
Naklederse yelin tartısı olmaz!
Aklederse dilin tortusu olmaz,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

Edebe dairse ilamı bilmez,
Adaba dairse selamı bilmez!
Erkâna dairse kelamı bilmez,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

Pir-î Fânî der ki; ardan ayrılır,
İlmin nurundaki kârdan ayrılır!
Kulun ruhundaki yârdan ayrılır,
“Akıl fukaraysa, dil ukâlâdır!”

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
13.09.2024 – KAPAKLI