Fukara Edebiyatın Çocukları...

Gençliğim ve ben
Bastırılmış isyan günü
İlerlediğim zaman boyunca
Hayat çicekleri takılmış boynuma
Niçe şans kapılarından geçerken
Saplantı takıntılarla
Omuzlarım ağır ağır takatsiz
Kalabalık insan arzuları koynumda
Susuyor gençliğim o an
Uyanık insan manzaraları
Sokak ortası taverna akşamı
Taksim çınaraltı
Bilinmez anlatılmaz
Sanki tiyatro sahnesi
Gördüklerim daha görebileçeklerim
Anlat anlat bitmeyen
İnsanım insan diyen
İstila edebiyatının evreni
Dolduruyor tüm varlıgımı
Soyutlamaya çalıştıgım insanlığım
Özenti bir kalabalığın ortasında
Nereye gitsem neden sorsam
Haklı haksız ne varsa
Korkunç bir geleçegin yakınında
Biraz sevgi biraz insanca
Yarına erteledigim sabırımla
Çıkıyorum mis kokan sokağa
Bir öykü anlatır misali dostlarımla
Bir demlik çay
Uçuz bir kağıda sarılmış ciğara
Yaşanmış ve yaşanmamış
Hayattan ne varsa
Digerleri gibi sabırsızca
Yarını bu günden hayal eden
Çogull arzularımızla agır agır ilerleyen
Tükenen gençliğim fukara...