Ben seni severken kabullenmiştim aslında
Dudaklarımı okurken alaycı sevginle
Ta o zamandan bağlanmıştım gözlerine
Sesini o zaman kazımıştım beynime
Ne kadar üstüme geldiysen
O kadar sevmiştim seni
Bir bilsen içimdeki ateşi
Bir görebilsen yüreğimin işkencesini
Dokunmak varken uzak kalmak
Gözlerinin yanında yalnız yaşamak
Sen hep böylesin işte
Ne bana yakın ne bana uzak
içimde yeşeren sevgiyi
kıpırtılarını
beni benden alışlarını
derin derin dalmalarımı
gözlerinde kaybolmalarımı
sesini duyduğumda
Gitmemi istedin, sessizce..
Boğazımda sözcükler, gittim..
Ellerimde düşlerim..
Peşimde hayalin..
Ardıma bakamadan..
Gözlerine doyamadan..
Hep birbirine benzer gölgeler,
Yürürler,
Koşarlar,
Sahibiyle yaşar,
Sahibiyle ölür gölgeler.
Öyle bir zaman gelmiş ki
Ne sabahındayız ömrün, ne de gecesinde
Cesetlerle kol kola yaşıyoruz günü
Bir gülün dikeninde oluyoruz kimi zaman
Bir de bakmışsın otun samanın içinde
Güzelsin, ama sadece öylesin..
Ne bir eksik, ne bir fazla..
Güzelsin, ama herkes güzel..
Sende herkes kadar güzelsin..
Ne bir eksik, ne bir fazla..
Sadece tende güzelsin..
Küçük bir çocuk gibi sevdim seni
Gülmeyi sende öğrendi gözlerim
'Harbiden', dedim, işte bu beklediğim
Bir küçük gibi sevdim çocuk seni
Her sabah senin için açtım gözlerimi
Ben seni özlemedim,
Ellerini özledim yüzüme sardığın
Ben seni özlemedim,
Gözlerini özledim aklımı başımdan aldığın
Ben seni özlemedim
Kokunu özledim beynime sinen unutamadığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!