Sen aklıma düştüğünde
İçim ürperir yüreğim sızlar
Sen sen aklıma düştüğünde
Irmak olur göz yaşlarım bedenim ağlar
Sen sen aklıma düştüğünde
Altmış dört ocağında dünyaya geldim
Anne kucağından sevgiler derdim
Bütün benliğimi dostlara verdim
Duyguları hislerimi hep yerlere serdiler
Yüreğimi dar ağacına gerdiler
SENSİZLİK İÇİNDE SEN
Yine gittin
Beni karanlıklarla baş başa bırakarak
Başımı çevirdim yıldızlara baktım
Hepsine adını verdim tek tek
Fakat hiç biri
Ne sabahlar ne geceler dindiremez
Özlemleri hasretleri isyanları ve
Sensizliğimi
İsyanlarla gitme belki bir umutsun
Bir umutsuzun yüreğinde
YAŞANMAZ DÜNYALAR
Başını alıp gitme
Yada gideceğin yere bende geleyim
Bilmezmiyim bir önceki yangın yerini
Kimsesiz ve bensiz seni ve çocukları
YÜREĞİMDEKİ SENFONİ
Başım o kadar çok ağır ki kaldıramıyorum
Başın öne eğilmesin hep uzaklara bak diyorsun
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlardan
Daha uzaklara mı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!