Henüz ruhuma giydirecek,
Bir kefen bulamamış iken
Anladım ki hala;
Bir mülteciyim senin yüreğinde
Oysa korsan uçuşlarla göğün kalbini yardığım da oldu
Ne vakit ansam ben o hülyayı
Kilitlenir kalırım mazi denen boşluğa
Hatırlarım, bir hırçın rüzgâr eserdi…
Nasıl anlatılır bilmem ki
Senden kalanla yaşayabilmenin hikâyesi
Bil ki:
Kalbim…Ah! ...Kalbim
Bir kelebeğin kanat çırpması gibi narin
Çöl akşamları kadar meczup
Bir rüyanın serabı ile tararken ufukları
Zehirledim kendimi, kendimden geçerek
Yokluğun,
Devşirme güllerden,
Kan damlatıyor özüme
Düştüğüm kör kuyulardan
Ruhum ilişiyor gözüme...
Kalbinden başka bir şey çalmayı dilemezdim
Bulmak aramak demekmiş ben bunu bilemezdim
Şimdi bütün bir âlemi mest eden
O sıcak, o tatlı gülüşünü özlüyorum
Gecelerin ihanetinden olsa gerek
Seni, kendimden bile gizliyorum
Bir benim Yine! ...
Ağlasam göklerde bulutlara yağmur olup,
Usul usul damlasam avuçlarına nur olup,
Meçhullere karışsam teninde buhar olup,
Bir gün sana geri dönecek bir benim yine...
.........(çileler)
Aşka müptelâ pervasız düşlerim var benim
Ölümü vuslat bilen gülüşlerim var benim
Züleyhâ bir bakıştır ruhuma nakş edilen
' Gidişinle çıldırmak üzereydi bu şehir
Ta ki kendine bir mezar bulana kadar'
Göğsümü darmadağın eden bu kızıl hicran
Köpük köpük kalbinde eriyip giden vicdan
Ne ufuklarıma bir muştu bırakır şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!