Fruze Şiiri - Berk Nevzat Sıgva

firuze

düş yakamdan,
dedi usulca
arkasını dönüp gitti
elleri titrek
yüzü solgun
ayakları kırılgan

dur diyemedim
ardından
alıp gittiği dünlerimi
yarınlarımı
bir yanımı
sevdamı

usulca kayıp gitti
rüzgarın
arabesk tınılar
çaldığı vakit
döküldü yüzüm

bilir misin yokluğu
çaldığın çocukluğumu
virane şehrin
ısısız duruşunu
açmayacak yarınların
ne güneş
ne de gözlerimin
sana dirhem dirhem.......

hasretimi.........

nev sıgva