Kabul görmemiş varlığın pencere önünde ki farkedilmeyen frezyasıyım
basmakalıp bir saksıda
Hüznümü yağmur koparır
Kokum karışır güneşe
Sözlerimden başka gücüm yok
Ayarsız çıkar sesim ( ki zaten dinlemeyi bilen yok )
Sustuğumda daha anlamlıyım
Sevmekten kimse sözetmiyor artık
Gözleriyle bakılıp damıtılan yürekte
Ve okunmuyor korkarım ki silinmiş kartpostallara işlenen mürekkep
Azalıyoruz nehirler gibi günden güne
Onaylanmıyor hiçbir sözcük
Ve ışığı yitik gören her nesne
Ahhh sabırsız herşey
Darılmış tebessümü bile zor kaldırırsın
Kimsenin beklemeye mecali yok
Tam da artık yeter denilen sırada
İsyan oldu sanırsın
Sevmekten kimse sözetmiyor artık
Gözleriyle bakılıp damıtılan yürekte
Ve okunmuyor korkarım ki silinmiş kartpostallara işlenen mürekkep
Azalıyoruz nehirler gibi günden güne
Onaylanmıyor hiçbir sözcük
Ve ışığı yitik gören her nesne
Kayıt Tarihi : 1.4.2022 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!