Frekanslar Karışıyor Şiiri - Ümit Atak

İnsanlar sorunlarla nasıl başa çıkıyor,
ve çözüm yolları neler ?
Mağdur olan kim?
Haklıyı ve haksızı nasıl ayırt edebiliyoruz ?
Ve bunun gibi birçok soru kökü

Sorun = Çevreye ve canlı topluluğuna,
sağlıklı düşünelere sonuç elde etmek
Peki
Dışarıdan uyguladığımız yöntem,
taraf olarak fanatizan üniformamızı giyerek,
kargaşaya yol açmıyor mu?

Çözüm = Aklın maddi ve manevi değerlerini,
uyumlu halde, ortak düşünceye yoğururken,
niçin düşman edinmeyi seçiyoruz.

Çıkmaz sokakların,
vazgeçilmez müşterisi olmaktan kaçınmalıyız
Koskoca mevsimleri çalan
Tabiat değildir elbette

Suçluları kim
Denetlemelerini kimler yapıyor
Rüşvet alan doğa ana düşünemiyorum
Tabi ki daha sert ifadeleri de var

Şifa ise yetiştirilmekten geçer,
nereye mensup olursa olsun,
kocaman seslerle
Ahlak

Benimsediğim ve özdeşleşmiş,
ezberleri bozuyorum

Frekanslar karışıyor

Gecenin ıssızlığı var üzerimde
Gökyüzü karanlık soyunuyor papuçlarıma
Sert rüzgarların soğukluğu yok artık
Dizleri üzerine çökmüş fersah,
çiselerek gerdanına
Gözakları farklı gezegenlerin tohumlarını atarken

Durduruyorum zamanı

Doğru,
karmaşık sandığımız bazı görseller,
bazı anlatımlar, bir paradoksta kavuşuyordu,
kaybolmuş sokaklarda.
Ağır migferler taşıyoruz, tüm zorunluluğuyla
Hastalığın ta kendisi
Anlaşılıyor ki mağdur bu %' de
Sanatı kaybettiğinde başlıyor izdiham
Unuttuğumu sanıyorlar
Mağrur ?
Dipsiz bataklık
Sürekliliği varmışcasına, aylar bitmez,
seneler tükenmeyecekmiş gibi
Atını sürüp gidene
İhaneti yok yazılıp çizilenlerin

Frekanslar karışıyor

Çığlıklarını dinledim karanlığının,
kesişmeli tırnak uçları
beklenileni çağırırken,
gözkapakları perdelerine soluk
Nefes alıpverişleri durmaksızın,
Tırnak uçları sele tutmuş
Ve saçlarının dipleri bir o kadar huzur
Seninle buluşmalarımız
Odamın sessizliği kadar güzel

Durduruyorum zamanı.