Frekans Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Hiçbir alıcı çekmiyor artık o kanalı.
Hayatımın frekansıyla oynadı bir yabancı.
Artık hangi şarkıyı dinlesem yabancı gelir bana.
Bana da cızırtılarda kaybolmak kaldı.

Hayat, koca yumruğunu tam gözüme patlattı.
Anlamadın...Sana değil isyanım hayata karşı.
Aldığım yaralara ilk zamanlar annemde şaşırdı.
Sonraları o da alıştı ve yaralarımı sardı.

Özledim yürümeyi dönmeden arkamı.
Çünkü sayamadım sırtımdaki yaraları.
Bir süre acıdı ama sonra bedenimde alıştı.
Bilirdim ki sadece borçtu yiğidin kamçısı.

Kendimi aradığım yerde kayboldum.
Üstelik bide kaybolmuşta oturuyorum.
Sokaklarda birbirine benzemiyor ama...
Sanki ben hep aynı sokakta dolaşıyorum.

Nasıl anlatayım şimdi, duygularım birbirine karıştı.
Artık bana da o en eski kaseti dinlemek kaldı.
Tamam olanlar beni de çok üzdü ama...
Artık ağlaya ağlaya gözlerimde alıştı.