Fransızın İtirafı. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Fransız-ın İtirafı.
Bir! Fransız general, der ki yaşlı gözlerle,
Tarihlere sığmayan, destandır! Çanakkale.
Tarihler! Türk’ü yazar, Türk’ler ise tarih-i,
Bir insanlık dersini, anlatır şu sözlerle.

Tüylerim ürperiyor, hâlâ ağlar gözlerim,
Bütün cihan okusun, okunmalı sözlerim.
Bir kanlı boğuşmanın, sonrası dolaşırken,
Şanlı Türk askerine, takılmıştı gözlerim.

Bana tuhaf görünen, hareketleri vardı,
Cepheler can pazarı, bu asker ne yapardı?
Kuşkulu gözler ile ona doğru yöneldim.
Görünce utancımdan, yandım yüzüm kızardı.

Bedeni kızıl kana, boyanmış Fransız’ın,
Yarasını sarıyor, bana aldırmaksızın.
Kendi elbisesini, keserek tampon yaptı,
Akan kanı durdurdu, o er yorulmaksızın.

Bir ana şev katiyle, kendi can düşmanına,
Dost elini uzatıp, bastı onu bağrına.
Türk de ağır yaralı, toprağı sular kanı,
Kanla ıslak toprağı, bastırdı yarasına.

Belli idi yüzü’nden, canı çok yanıyordu,
Zaman zaman acıyla, asker kıvranıyordu.
Bir an kendine gelip, merhamet duygusuyla,
Düşmanı! Fransız’a, huşuyla bakıyordu.

Rüya da idim san ki, bir hayâl görüyordum,
Koşup gittim yanına ve kahramana sordum.
Sana düşman değil mi? Ona yardım edersin,
Bir cevap verdi bana, işte o an kahroldum.

Kahraman Türk Asker-i, yarı baygın gözlerle,
Zor cevap veriyordu, bana titrek sözlerle.
Yaşlıca bir kadının, resmini göstererek,
Nasıl giderim bilmem, anama bu dizlerle.

Anladım ana’sına, kavuşmak arzusudur,
Ana’sının beklide, biricik kuzusudur.
Bilirim önce Allah, ben şehit olacağım,
İsterim o kavuşsun, benim tek arzun budur.

Akan gözyaşlarımı, silmeye çalışırken,
Şehit oldu Türk eri; Fransız can verirken.
Ruhu bedenden uçup; Allah’a kavuşurken,
Cephe de kalmışlardı, her iki asker birden.

Gözlerimin önünden, hiç gitmez bu manzara,
Türk’ler çok baş eğdirdi, sancaklara, tuğlara.
İnsanlık dersi verdi, kahraman Türk askeri,
Türk’e hayran olarak, gireceğim mezara.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 151
Tarih: 10- 11- 2000