günaydın Büyük ada,selam Heybeli
bilmem hatırlar mısınız?
size, karşı sahilden göz kırpan
mor salkımlı bahçenin ortasında ki evi.
hani, yaz kış açardı ya
yediveren gülleri
bir de mis kokulu hanımeli
çoktan kurudu kökleri..... desem
hiç şaşırmazsınız değil mi?
biliyormusunuz?
zaten; o evin beyi çok oldu öleli
annem de yaşlandı artık / büküldü beli.
anlaşılan o ki
yakında bana devredecek gibi,
başucundan eksik etmediği
o kocaman gümüş çerçeveyi.
zaman
siyah beyaz bir resimde
eskitmiş gelinle güveyi
ama, hala sandıkta yepyeni
öylece duruyor.
o gelinin topuzundan süzülüp
yere dökülen
inci işlemeli Fransız Danteli.
13/01/2005.... suadiye
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 14.1.2005 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)