Bir zamanlar, hayatımın en büyük mahcubiyetimde; 'seni anlatacak kelimeleri' bulamayışım oluyordun.. sürekli büyüyen TANRISAL bir başlangıçtın içimde.. şimdilerde,hayatımın en büyük hayal kırıklığını yaşarken; o güzel kelimelerle 'anlatacak kişiyi' bulamayışım oluyorsun.. sürekli küçülen SANRISAL bir bitmişliksin, yücelmiş olduğun yerde.. Ben,yine de sendeki 'kendim' kadar çok az..ım..sen ise,bendeki 'içinde zerre kadar sen olmayan' sayısız tarafların kadar çoksun.. //
Rüzgar GüvenKayıt Tarihi : 22.9.2013 21:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rüzgar Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/22/fragman-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!