Fotosentez Yalnızlık Şiiri - Cesur Gölçik

dilediydin esefle biliyorum
gazabım olacak!
sayın tanrıya kalsa
azabım olacak
güruh ile sahih sözlerim,
yorgundum!
göğsüme iliştirdiğim akrebin
mağrurluğu ile cünüp
solgun ve bitki(n)idim
fotosentez yalnızlıklar yaşadım.
çok sonra
sandım ki insanın içinde
dört nala koşan bir tayı vardı,
büsbütün iskeletiyle kendine
doğru çatlamaya koşan,
kendini kucaklamaya doğru koşan.
......................
............
........
.....
...