“Ceza kaldırılabilir; ama suç insanın içinde sonsuza kadar yaşar.” - Ovidius
Allah aşkına Flora
söyle ne yaptım sana
ben kim seni aldatmak kim
yerin dibine batsın soyaçekim
uyuyordun...
lalesi, zambağı, sümbülü
yasemini, leylağı, gülü
öyle yalnızlardı ki dayanamadım
senden habersiz kokladım!
boynu büküktü fesleğenlerin
acıdım onları da suladım!
ve hala uyuyordun! ...
gördüm solmuş bir güzel avrat otu
okşanmakmış bilinen tek antidotu
yanından ayrılamadım!
ne olur affet beni Flora
ne yaptıysam aşk adına!
ben kim çapkınlık kim
gönlüm bilmez başka hekim
vallahi,
sarmaşıkların dillerinden anladığım yok
kozalaklıların burçlara karınları tok
ey yeşillerin ölümsüz ecesi
çöllerde var mı adımın tek hecesi
ne nergis ne nilüfer ne de hanım eli
değdiyse elime
ceset çiçeğine* yar olayım emi
ah Flora
saçlarını toplasan Trakya
açsan Karadeniz
yani bendeniz
hani benzemezdik biz
bak gördün mü
dokunduğum elma duyunca sesini
korkudan yenemedi yerçekimini
bilmeden
hercai düşlerime konan kelebekler
koza örer tırtıla dönerler
meğer ne çok sevenin varmış sevgili!
Ah Flora
ne yalan söyleyeyim
hiç sevemedim ukala Ovidius’u
ona inat konuşturacağım Stradavarius’u
kasılma Vivaldi seni de dirilteceğim
yazınca beşyüz keman konçertosu
affetmen için
ne yapsam ne yapsam
ateşböceklerini kandırsam
toplayıp ay mı yapsam
kayan yıldızları yakalasam
altlarına göktaşı mı koysam
belli çok kızgınsın Flora
kırağılar kaplamış saçlarını
sisler bürümüş anılarını
umut yok mu yoksa bu bahara
Flora biricik sevgilim
ben bana kefilim!
şu senin boyçeçaklar**
söyle ne zaman açacaklar?
vazgeç artık şu inadından
bilmez misin
yese de kabuslarımı bir bir güveler
küçülmez içimde tarumar geceler
bana yeşilinden üfle
neminle küfle
yeniden can olayım Flora
insanlar sevmesine severler seni
üşümeyesin diye
kumla örterler er geç bedenini!
yazık! ...
bu kadar sevmişken birbirimizi
sen şimdi
aydan umuyorsun fotosentezi
son dileğim mi o da elimde!
unutma beni...unutma beni...
unutma beni***...
*Ceset çiçeği: “Titan arum ”
**Boyçeçak:Özbekçede Kardelen anlamındadır.
*** Unutma beni çiçeği: Myosotis Sylvatica
12.12.2005
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Çevik](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/14/fotosentetik-yaramazliklar.jpg)
ne yalan söyleyeyim
hiç sevemedim ukala Ovidius’u
ona inat konuşturacağım Stradavarius’u
kasılma Vivaldi seni de dirilteceğim
yazınca beşyüz keman konçertosu
affetmen için
ne yapsam ne yapsam
ateşböceklerini kandırsam
toplayıp ay mı yapsam
kayan yıldızları yakalasam
altlarına göktaşı mı koysam
belli çok kızgınsın Flora
kırağılar kaplamış saçlarını
sisler bürümüş anılarını
umut yok mu yoksa bu bahara
Flora biricik sevgilim
ben bana kefilim!
şu senin boyçeçaklar**
söyle ne zaman açacaklar?
vazgeç artık şu inadından
bilmez misin
yese de kabuslarımı bir bir güveler
küçülmez içimde tarumar geceler
bana yeşilinden üfle
neminle küfle
yeniden can olayım Flora
insanlar sevmesine severler seni
üşümeyesin diye
kumla örterler er geç bedenini!
yazık! ...
bu kadar sevmişken birbirimizi
sen şimdi
aydan umuyorsun fotosentezi
son dileğim mi o da elimde!
unutma beni...unutma beni...
unutma beni...
*Ceset çiçeği: “Titan arum ”
**Boyçeçak:Özbekçede Kardelen anlamındadır.
mükemmeldi tek kelimeyle....saygılar
Birbirinden değerli eserlerinle Antoloji sitemizi de renklendirdiğin için sana minnettarım.
Kalemin var olsun.
Sevgilerimle....
TÜM YORUMLAR (2)