Fotoğraflara Kalır Yaşamak

yaz ne giydirir kendine
aşka benzer herşey....

içimi arındıran su yeniler kendini
gün batımı,tepindiğim anılar
bırakır beni
değer ellerim
soğuk bir cesede

fotoğraflar,mektuplar
ah dostlukları
bitmez
hiç bir zaman...
söylenip dururlar
çirkinleşen bakışlarda
bakışlarda çırpınan yaşamlar..

limon dondurma zamanından barbarlıklar çağına
yatırmış geliyor çok uzak yıllar....
bizde bırakıp geliyoruz fotoğrafları
gençliğimizde...
şimdi
duruluyoruz
mayalanmış bir yalnızlık var
bakışlarımızda...
2

yaz ne giydirir kendine
ne giyinir insanlar
yıllar boyunca
o kadar günün yolu çıkmıyorsa
aşka
yanlışlık olmalı yollarda
o büyük düşte
yoğrulmuyorsa
kelimeler aşkla
çıkmaz bir sokaktayız demektir
içimizde soluyordur
karanlık bir boşluk....

yaz ne giydirir,
tüm sözler acı!
kendiliğinden
ve görünmeyecek kadar ufak ardımızda
geçmeyecek dediğimiz zaman...

aşkla dolmuyorsa
ufuktan baktığımız
her yaz

ölüdür,
sabahları saygıyla
diriltiğimiz
insan...

yazın
köpürünce suları geçmişin
daha güzel gelir!
fotoğraflara
kalan
yaşamak!