Bakma sen benim
Yazıp, çizdiklerime
Asıp, kestiklerime.
Geceleri sevmiyorum dediğime
Neler buldum gecelerde
sorma gitsin.
Sordun madem;
Ellerin önemi,
Gözlerin derinliği,
Susmanın değeri...
Daha neler neler.
Amaaan iki gözüm
Boşver sen bunları
Hadi sen gülde
Gülleri kıskandır yeniden.
Zaten ben günün birinde
ya çıldıracağım
ya da içimde idam sehpasını
kuracağım.
Şimdilik bir gece daha
Şu karanlık odada
Saatlerce birbirimize bakalım.
Kim ilk önce sevdiğinin gözlerinde
Uykuya dalarsa
O çıksın sabah odadan
Utancıyla beraber.
Her zamanki gibi ben çıkıyorum
Utancım ile beraber...
Deniyorum, deniyorum
Artık üçü dördü buluyorum
Sende çıkmak istiyorsun
Biliyorum, biliyorum
Lakin,
Müebbet yemiş mahkumun
Kırlarda koşma ihtimalinden bile az
Odadan ilk çıkma ihtimalin
Çünkü;
Sende çok iyi bilirsin ki
"Fotoğrafraflar uyuyamaz..."
Ramazan Tekdemir
Kayıt Tarihi : 5.9.2017 02:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!