Caddemde gezen rüzgarlar fısıldadı,
senle ve hayatınla ilgili
,bensizliği çizmişsin kalbine,
her gün o resme bakıyormuşsun,
başka kişilerle siyah olan hayatının yanına beyazları boyamışsın ve bir film olmuşuz,
zaman seyirci olmuş ve bitmiş her şey,
kağıtlar uçuyor şimdi caddelerde,
yine o rüzgarlardı,
bir fotoğraf geldi önüme,
şimdi yanında bir başkası varmış onun ellerinden tutmuşsun,
Biliyormusun bebeğim hep gül
,senin dudaklarından öperken söylemiştim ya,
hayat ben ve sen başkası olamaz,
evet ben siyahım ve düşüyorsun sürekli düşüncelerime!
Ona bakarken ağlamışsın durduk yere,
sanki beni görmüşsün!
Çağdaş TuranKayıt Tarihi : 8.12.2013 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çağdaş Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/08/fotograflar-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!