Düşüverdim
bir acı
bir çaresiz vakitte
Kanımın ve de
canımın yollarına
Bulanıklıklardan seçtim
kara, kamil gözlerini.
Sonra sesin
Hiç bilmediğim,
dökülüverdi
Yüreğimin solgun gülüne
Bildim ellerini
Sevdim yüzünü
Saçlarımda duydum
can sıcağını…
Babamın babası!
Camın içindeki canım!
Dört köşe içinde sus pusum!
Hissediyor musun beni?
Duyuyor musun?
Sızlarım…
Seni dilenirim bilinmezlerden.
Serpilir ruhundan
belki şimdi
gözlerime
En eskisi
En güzeli
Zaman ile Dersim’in.
Kayıt Tarihi : 20.12.2012 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hiç tanıyamamanın acısını taşıdığım dedem için... hiç bilmesem de özlüyorum ve onu çok seviyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!