Fotoğraf Karesi Şiiri - Bünyamin Tumlukolcu

Tik tak tik tak
Duydunuz mu?
Tik tak! Zaman gidiyor
Sararıyor fotoğraf karesi

Bir kızın babasının elini tutuşunu gördüm
Özlemiyle sonsuzluğa yükselişini
Ki zaman gidiyor
Fotoğraf sararıyor

/Tam vaktidir! Yağmur nerede!
Eğer şairsem,yağmurdan korkuyorsam
Vaktidir bir kız tutarken elini babasının
Yağmalısın!/

Kesik birer kol gibi çökmüştü hüzün
Gökyüzünde bulutlar yürüyor
Sabah kapımı çalacaklar
İsmi bilmiyorum ne olacak
Kırmızı bir satır hatırlayacağım
Gece bir kesik kol gibi çöküyorken sokağa
Ay ışığı yansırken penceremden
Bu kızın acısını yükleyeceğim sırtıma

/Adana Garına devrildiğim günü hatırlayacağım
Kente girişimi
Şehri alışımı
Hücum seslerini anımsayacağım
İlk dertleşmesinde insanın insan ile/

İçimde köpek gibi hırlayan yalnızlığım
Kudurmaya başlayacak tekrar bakarsam fotoğrafa
Babasının elini tutan kıza
Tik tak! Zaman gidiyorken

Susmak hakkımı kullanacağım
Dalıp ıssız yalnızlığında koynuna geceyin
Bakarken gözlerimin şavkı akarken fotoğrafa
Zaman gidecek
Ayak sesi, şair tarzı ile tik tak
Sokak lambalarından öksürük sesi yüklecek
Sen rüyasını göreceksin kızım
Ağlamayacaksın
Durup dururken dalmayacaksın

/Bütün bir sonbahar ağlayacaktı
Bu sabah ezanında şiir ezberlenmeyecekti
Bir kız elini tuttuğu haliyle kalacaktı babasıyla
Ben yazacaktım,yazdım/

La ilahe illallah
Takrip gücü yüksek bir bombadır bu fotoğraf
Patlar
Şair ölür
Tik tak! Zaman gider
Bir kız babasının elini tutar
Duvardaki saat durur