Bu hafta sonu
Fotoğraf albümümü düzenledim.
Hüzün dolu anlardı…
Yaşam bir fotoğraf karesine nasıl sığıyor?
Ne kadar kısa ömür dediğimiz şey…
Ailem,
Öğretmenlerim,
Arkadaşlarım,
Yaşama dair bana öğretilenler,
Benim öğrettiklerim…
Bebekliğim,
Çocukluğum,
Gençliğim,
Olgunluğum…
Sararmış ve siyah beyaz,
Renkli ve canlı,
Mat…
Seçilmeyen…
Derin izler…
Hayatın özeti birkaç fotoğraf…
Gün gelecek
Ben o fotoğraflara bakan,
Onları hisseden değil
Hissedilen ve bakılan olacağım.
Kayıt Tarihi : 7.1.2018 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!