Fotoğraf Şiiri - İbrahim Çağrı Sağlık

Odamda yalnızım yine bu gece
Hüzünlü bir müzik kulaklarımda
Eski albümleri karıştırıyorum
Derin bir nostaljideyim fotoğraflarda

Uzun süreden sonra elimde bir resim
Gözlerim takılıyor gözlerine
Mutluluk okunuyor içlerinde
Gülücük saçıyor dudakları

Düşünüyorum acaba kim bu
Bu kadar mutulu bu dünyada
Habersiz bunca acıdan, nefretten
Saf kalmış kalbi bu tuzaklarda

Ve birden yıkılıyorum resme karşı
Kim diye düşündüğümün
Kendim olduğunu anlayınca
Farkediyorum yılların götürdüklerini

Giden dostlar, arkadaşlar
Biten umutlar, sevgiler
Ve bütün bu nostaljilerle
Odamda yalnızım yine bu gece

9-Ocak-1993