Forsa Şiiri - Barış Akm

Kıyıların çok uzağında
İki mavinin nazlıca öpüştüğü
Tüm yeşil ve kırmızıların
Kaybolduğu yerde bir forsa

Geriye bakıp kar topluyor
Çizginin kınında un ufak kalbi
Ne dost arıyor ne muhabbet tellalı
Kırıp atacak birazdan kürekleri

Kokusuz, soluksuz geceler boyu
Ruhsuz yağmurlardı evi barkı
En son hayalde aradı kendini
Yok yere bucurgatlara yüklendi

İşte geldi diyor çözme zamanı ipleri
Hep beklediği an o andı
Yani yılların en namussuz onikisi
Son kibritle ufku yakma zamanı