Sakattım, koşamazdım çocukken
Bacaklarım Dünya'nın merkezine çiviliydi sanki
Koşmak istesem, istemeyi istesem çiviler batardı ayaklarıma
Ama hiç bir zaman aldırmazdım Dünya'ya.
Ve bir gün bir mucize gerçekleşti
O çiviler söküldü kökünden
Serbesttim artık sonsuz derinliklerde bir tüy gibi
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta