Ah ile vah içinde rüzgârla çakıl,
Çılgın iskele inler de durur;
Balçıklı her taş bunaklaştırır
Denizin dalgalarını daha da bir.
Sıcacık sararım O’nu soğuğun çığlığına
Ve keskin gri denize karşı.
Ve dokunurum titreyen kemikli omuzlarına
Ve oğlansı koluna.
Sarmalamış korku bizi, karanlıkta
Düşerken kar gibi yılgı
Ve yüreğimde sonsuz nasıl da
Sevda acısı!
(Trieste, 1914)
James Joyce
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy
“Pomes Penyeach”den (1927)
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 05:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!