Ey aklımın aralıksız sevinci
Gözlerime düştüğün an'dan beri
Yüreğimi yerinde koymuyor varlığın.
Ki ben bu durumdan alâ bahtiyârim.
Yüreğim de ki fokurtuya
Senin adını verdim .
Adin ki beni sevindirmek bahanesi dünya da.
Ellerine yüzlerine gelmiyorum daha .
Yavrum ruhumu tenim de koymuyor varlığın.
Kaynar kazanlarla sana akıyor canım
Ki ben bu durumdan
Hiçliğimi koynumda uyuturcasina mutluyum .
Kayıt Tarihi : 1.5.2020 06:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir.
![Zeynep Beşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/01/fokurtu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!