çok değil,sadece bir vakit daha,
yalnızlığıma meze etmek istiyorum gözlerini..
takriben bir duble rakıya demleniyorum sana,
nemleniyoruz..
Elimde,dumanı hırıldayan bir sigara,
ve bir müzik,
kısık seste,hafif cızırtılı..
Tanıyorum ben bu şarkıyı,
dudaklarında gezerken görmüştüm,
dolanıyordu dil ucunda..
Bize ithaf ediyordu.
Biz? !
sahi,neyiz biz?
aslında ' biz ' dediğimiz şey;
radyolarda frekansı bozuk ayrılıklara hitap eden
iki satırlık güftelerden oluşan seslendirmeden fazlası değil.
şarkılarımız yarıda kesilirdi bizim..
küçük yaşta,büyükçe sevmiş olmamızdan gerek..
melodili bir şarkı değil,küçük bir çocuğun
yalnızlığına hitap eden,en duygusal flüt senfonisi bizimkisi;
' mi mi re, mi mi re, do re do re, mi mi re '
İlker GelikKayıt Tarihi : 1.4.2011 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlker Gelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/01/flut-sen-fonisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!