varlığına dair gönl-ü bilgimi sorguladım
kirpiğinin kancası duruyordu çürüyen iziyle yüreğimde
şüpheli bir cisimdi tanımsız bedenin-
-dûmur yollu usun lime görümlerinde bir ölü tasviriyle çizilmiştin ve
düş havuzunun içinde buhar olmuştu vicdansı kanââtim
paranoya dantelli kelimeler kimsesiz bir ıssızlığa inliyordu gayret'siz çağrılarda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta