Flu Şiiri - Erdal Çoban

Neden hepsi flu
Bu gelip geçen kalabalıklarda ne
neden basım donuyor ve de dunya onunla semahta
bunu bile unutacak kadar iciren iciripte dusuren ne,
Ne olacak tabi ki bosvermislik, sevgisizlik, yalnızlık
Hic beni bana bırakmadıkları zamanları oyle cok ozledim ki
Ranzamda uyuyup annemin yemeklerini yedigim gunleri
Bugunku dostlarımı sizlere tanıstırayım
Bir buyuk yetmislik kırmızı sarap beyaz siseli ve mantarlı it olduren degil anlayacagın ayrıcalıklı
Birkac serseri bira mideden klozete bir an once ulasmak meramında
Bir paket sigara oyle berbat ve ucuncu sınıf ki tutunu bile kendini yesil cay zannetmekte
Hepsi mefta hepsi bitti
Ondan bole dusunceli ondan boyle nefretli
Birileri gelip beni dovmeli
Tek hatırladıgım şu laftı
Neden boylesin, “ben neden boyleyim”
Neden umursamaz neden bosvermis
Neden adam olup dogru duzgun bir okul kazanamamıs bir serseriyim
Babamın sesi en guzele muktedir sarkıdan guzel icirttiriyor bu gencligi
İctikce icesi geliyor bu bestede insanın
Neden boylesin
Peki sen neden boylesin baba
Neden siktigimin okuluna bu onem okudun da ne oldu
Senide gordu butun cumle got veren
Sen bilirmisin kıs gecelerinin soguk yalnızlıgın da ac kalan ogrencileri
Aclıklarını umutlarıyla bastıran kirli ama huzurlu evleri
Tek canaktan yemek yemeyi
Tek sabunla yıkanmayı
susuz elektiriksiz kalıp karanlıkta sohbet etmeyi
Senin zamanında yoktu diye bize de yasatmadın ya gencligi
Ben bu yuzden adam olamadım cunku ben adam dogmadım
Cunku ben savasırken yasadım
Hem seninle hem kendimle
Simdi sen kazandın savası
Gelip gecene soyledigim tek sey kaldı geriye savasın artıgı
Ogrenciyim yuz bin liranız var mı
Ne guzelde ogrendim hayatı
Gozlerim kapanıyor Kıbrıs sehitlerinde
Bir kedi bir kopek iade-i ziyaret yapıyor gogsumde