“Zulmün olduğu yerde tarafsızlık namussuzluktur.”
Cemil Meriç hakikati yüzümüze
böyle çarpıvermiş işte.
Acı, soğuk ama gerçek .
Yutkunulur mu?
Sonra ,
Masumların yüzüne hangi yüzle bakarım ben?
Mualla.
Doğa hakları savunucusu olarak mı ,
hayvan hakları koruyucusu olarak mı,
toplumsal cinsiyet eşitliğindeki rolümle mi yoksa ?
Yoksa sosyal medyam,
tabağımda kalanlar,
yahut habire beğenmediğim , azımsadığım bir şeyleri,
O yüzümle mi?
Hangisiyle ?
Masumlar canlarına karşı hayatla yüzleştirilirken ,
ben bir tanesinin bile bağının , nefesinin hayattan kesilişini ;
kendime nasıl kabul gördürür , nasıl bağışlarım vicdanımı?
Susarak mı?
Midem bulanıyor ama öyle böyle değil.
Bir kussam rahatlarım gibi ama ona bile hakkım kalmamış gibi,
o bile sahte ,o bile başarısızmış gibi.
Gibi.
----
Bir çok sorum birikmiş , bildiğim, sığındığım tek şey "gibi" .
Mezarımı kendim kazmış , içinde göğü seyrediyormuşum gibi.
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!