Buhransal yaşam kesitleri yerine ruhumu hakettiğiyle bırakıyorum öylece. Dolaşırken sır gibi gece de, kayboluşun sihirli oyunundan son perde. Avuç içlerim de ayışığından parçalar taşımalıyım herkese, hayata dair tek bildiğimiz mutlak son ve bu çabalar bilinmezliğe.. Herşey anlıktı, herşey eskisi gibi, gökyüzü kasvetli karanlık! yağmurlar açtı şemsiyesini üstümüze, öyle ya hep istediğimiz şeyleri yaşasak ruh mu olgunlaşır, flashbackliği kesiyorum tırnaklarımla bu kez..
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta