Sesler arasında
kaybolan nefes
Anlamsız işlevlerde
mantık arıyor.
Beyin yoruldu artık
anlamaya çalışmaktan,
Cansız donuk kalıyor ruhum,
kelimeler boğuyor.
Kemiklerim eriyor
cam kırıkları gibi parçalara bölünüp.
Bedenim,
insancıl bir kimlik içinde
toprağa dönük
Çelimsiz bir çelişki
itmelere dayanamayacak kadar güçsüz
Çağrışımlar,
sıvısı kaybolmuş eklem gibi
sürtüyor ömrüme.
Kayıt Tarihi : 5.1.2012 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!